PROLOG

Rozglądasz się półprzytomnie po pokoju. Puste, białe ściany patrzą złowrogo na Ciebie przyprawiając o dreszcze. Przypominają Ci, gdzie się znalazłaś. Wokół Ciebie, prócz obdrapanej, starej lampy stojącej, nic się nie znajduje. Marszczysz brwi, aby przypomnieć sobie, co działo się zeszłej nocy. Pustka. Nie pamiętasz niczego, co naprowadziłoby Cię na trop, skąd się tutaj wzięłaś.
Na podłodze dostrzegasz butelkę z wodą. Drżącą ręką sięgasz po nią. Z ledwością odkręcasz zakrętkę i szybko upijasz kolejne łyki. Suchość i drapanie w gardle stają się coraz bardziej nieprzyjemne. Próbujesz to zignorować, jednak nie dajesz rady.
Wreszcie spoglądasz na siebie. Siedzisz przykryta cienkim kocem, który powoli zsuwasz. Pod nim znajduje się Twoje nagie ciało. Delikatnie wyrzeźbione, szczupłe nogi z tatuażem w okolicach prawej kostki i płaski brzuch świadczą o twoim zamiłowaniu do jakiegoś, nieznanego Ci, jeszcze, sportu. Wyciągasz przed siebie dłonie, którym uważnie się przeglądasz – zadbane paznokcie, chude palce. Patrzysz na kształtny biust, a po chwili dotykasz swojej twarzy. Wyczuwasz pełne usta, wydepilowane około tygodnia temu brwi, kształtny nos. Zastanawiasz się jak wyglądasz w całej okazałości. Ciekawość zżera Cię od środka, dlatego postanawiasz ruszyć do najbliższego lustra.
Wstając, kręci Ci się w głowie, dlatego chwiejesz się na nogach. Na szczęście sprawnie docierasz przez korytarz do łazienki, gdzie odnajdujesz ogromne, ścienne lustro. Wybałuszasz oczy na swój widok. Stwierdzasz, że jesteś piękna, jednak nadal ciekawi Cię to, kim jesteś.
Ta chwila nie trwa długo, postanawiasz wrócić do pokoju i upić kolejne łyki wody. Sięgasz po butelkę i w tym samym momencie odnajdujesz wzrokiem swoje ciuchy, które leżą pod łóżkiem. Zakładasz je na siebie - krótka bluzka zakrywa jedynie kształtne piersi, a spodenki pół pośladków. Nie podoba Ci się ten strój. Pijesz kolejne łyki cieczy.
Słyszysz szmery w sąsiednim pokoju, boisz się, że ktoś Cię tutaj odkryje. Po chwili do pomieszczenia wchodzi przystojny brunet z ręcznikiem zawiniętym na biodrach. Przeczesuje ręką mokre włosy, a woda spływa po jego umięśnionym torsie. Uśmiecha się zniewalająco i podchodzi do Ciebie.
Jest tak blisko, że nie potrafisz utrzymywać swojego wzroku na jego pięknych, czekoladowych tęczówkach. Próbuje skraść Ci buziaka, jednak ty, skrępowana, nadstawiasz policzek. Muska go delikatnie wargami.
- Jak się spało, Effy? - pyta troskliwie. Nie czekając na odpowiedź, dodaje – Byłaś dzisiaj wyjątkowo dobra, lepsza niż zazwyczaj. To dla ciebie, w środku jest również mały napiwek – mruga do Ciebie okiem i wsuwa kopertę do rąk, a ty nie masz pojęcia o co chodzi.
Nie wiesz kim jesteś, nie pamiętasz kompletnie niczego. Jedynie w myślach rozbrzmiewa Ci echem słodkie zdrobnienie, którego użył nieznajomy: „Effy”, „Ef-fy”, „E-f-f-y”. Uśmiechasz się pod nosem, spodobało Ci się.

Witam, witam!

Kolejna historia, mam nadzieję, że przypadnie Wam do gustu. 

Czekam na konstruktywną krytykę i opinię na temat prologu. Mam nadzieję, że jest chociaż odrobinę zachęcający i tajemniczy ;)

Szukam (jak zwykle zresztą) ładnych, mrocznych szablonów, może macie jakieś namiary? ;>

Profile bohaterów już wkrótce uzupełnię opisami i zdjęciami :)

Wyznaję zasadę:

CZYTASZ=KOMENTUJESZ 

 Do pierwszego! ;*